Wim Eshuis, die vorige maand promoveerde op werknemerscompensatie en preventie van beroepsziekten en arbeidsongevallen, onderzocht onder meer de beroepsziekte RSI.
De diagnostiek van beroepsziekten (behalve OPS en mesothelioom) is in Nederland nog niet ver ontwikkeld. Ook is nog geen sprake van een geprotocolleerde werkwijze.
Het is, anders dan in bijvoorbeeld België en Duitsland, dus nauwelijks georganiseerd.
Re-integratie & onveilige werkplek
Eshuis ontdekte dat de werkgever na een incident met letselschade nauwelijks maatregelen treft, om de werkplek te verbeteren.
Het gaat volgens Eshuis veelal om situaties waarin werknemers gedwongen worden tot re-integratie in dezelfde functie waarin ze ziek werden, of terug moesten naar de werkplek die nog steeds onveilig is. Bedrijfsartsen legden het keurig vast, maar grepen niet in.
Preventiemaatregelen
Eshuis:
“We kunnen het als samenleving niet toestaan dat bepaalde bedrijven ongebreideld letsel veroorzaken. Dat kost de samenleving veel geld. Daarom moeten na een arbeidsongeval of beroepsziekte altijd preventiemaatregelen worden genomen. Als bedrijven dat niet vrijwillig doen, dan moeten ze worden gedwongen door de Arbeidsinspectie. Het zou bovendien goed zijn als slachtoffers door het bedrijf worden geraadpleegd over de te nemen preventiemaatregelen. Dat bevordert de kwaliteit van de preventie en voorkomt ook dat slachtoffers sociaal buitengesloten raken.”
Meer bemoeienis nodig
Financiële prikkels en zelfregulering stimuleren bedrijven niet voldoende om te zorgen voor veilige werkomstandigheden, aldus Eshuis.
“Dat blijken onjuiste denkbeelden. Er is veel meer bemoeienis nodig, van de samenleving en van preventie-experts. De huidige compensatiesystemen hebben nauwelijks een preventief effect.”
Meer informatie over re-integratie
Wilt u meer weten over re-integratie bij beroepsziekten of arbeidsongevallen? Of heeft u behoefte aan een vrijblijvend advies? Neem contact op!
