Op 6 juni 2007 heeft een anesthesie-assistent van het Elisabeth Ziekenhuis zich gedurende zijn werkzaamheden in de operatiekamer schuldig gemaakt aan seksuele intimidatie van een vrouwelijke collega.
“Ik zal je pakken”
Hierbij heeft de anesthesie-assistent zijn collega enkele seconden op haar mond gezoend en haar daarna gezegd: “ik zal je pakken”.
De vrouw heeft het incident gemeld bij het hoofd van de operatiekamer en bij de Raad van Bestuur van het ziekenhuis. Hieruit bleek dat er nog drie andere incidenten bekend waren waarbij sprake was van ongewenst gedrag aan de zijde van de betreffende anesthesie-assistent.
Verloop na de klacht wegens seksuele intimidatie
De anesthesie-assistent wordt op non-actief gesteld waarna een extern bureau onderzoek doet naar het gedrag van de werknemer.
Het bureau concludeert dat het gedrag van de werknemer een ernstige berisping rechtvaardigt en dat de verhoudingen tussen de werknemer en een aantal personen ernstig zijn verstoord.
Geen ontbinding arbeidsovereenkomst
Het ziekenhuis verzoekt de kantonrechter om de arbeidsovereenkomst met de werknemer te ontbinden.
Bij beschikking van 29 januari 2008 heeft de kantonrechter het ontbindingsverzoek afgewezen. De kantonrechter geeft daarbij aan dat de werkgever de werkverhouding zoveel mogelijk moet normaliseren.
De werkgever geeft de werknemer een officiële waarschuwing en kondigt een begeleidingstraject aan. Met ingang van februari 2008 krijgt de anesthesie-assistent passend werk.
Psychische schade
Op 12 maart 2010, meer dan twee jaar na de officiële waarschuwing, heeft de werknemer zich ziek gemeld.
Hij stelt dat hij psychisch ziek is geworden door de situatie op het werk en dat de werkgever zijn zorgplicht jegens hem heeft geschonden, als bedoeld in artikel 3 Arbowet, artikel 5 Arbowet en artikel 7:658 BW jo. 7:611 BW.
De werknemer start een procedure tegen het ziekenhuis waarbij hij door de kantonrechter in eerste aanleg in het ongelijk wordt gesteld. De anesthesie-assistent stelt daarom hoger beroep in bij het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch.
De uitspraak van het hof
Het hof overweegt dat het ziekenhuis zijn zorgplicht op basis van artikel 3 lid 2 van de Arbowet heeft geschonden jegens de anesthesie-assistent. Dit artikel bepaalt dat een werkgever een beleid dient te voeren dat gericht is op voorkoming dan wel beperking van psychosociale arbeidsbelasting.
Algemene en specifieke norm
Artikel 3 Arbowet betreft een algemene norm. Als een werkgever aansprakelijk kan worden geworden voor psychische schade, dan dient uit de algemene norm een specifieke norm te worden gedestilleerd.
Dit doet het hof door de overweging van de kantonrechter in de ontbindingsprocedure te volgen. De kantonrechter gaf daarin aan dat het aan de werkgever is om de werkverhouding zoveel als mogelijk te normaliseren.
De werkgever had volgens het hof een actieve houding moeten innemen. Het ziekenhuis heeft zich na de mislukte ontslagprocedure onvoldoende ingespannen om de werkverhoudingen van de anesthesie-assistent met zijn collega’s te normaliseren.
Schending van de zorgplicht
Nu vaststaat dat het ziekenhuis zich onvoldoende heeft ingespannen, kan worden aangenomen dat er (in beginsel) een verband bestaat tussen de psychische schade en het werk in het ziekenhuis.
De werknemer heeft volgens het hof voldoende aannemelijk gemaakt dat hij lijdt aan psychische schade die kan zijn veroorzaakt door de werkomstandigheden en het schenden van de zorgplicht.
Tegenbewijs
Het hof oordeelt dat er een oorzakelijk verband is tussen de schending van de zorgplicht en de psychische schade, tenzij het ziekenhuis bewijst dat de psychische schade ook zou zijn ontstaan zonder die tekortkomingen.
Het ziekenhuis is nu aan zet om het tegenbewijs te leveren.
Letselschade advocaat
Meer weten over letselschade door psychische klachten? Neem contact op met een Letselschade Advocaat van Utrecht Letselschade Advies.
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 19 januari 2016, ECLI:NL:GHSHE:2016:133
